Συγκεκριμένα σύμφωνα με την υπ’ αρίθμ. 4/2019 απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου, απορρίφθηκε το αίτημα αναίρεσης, κατά το οποίο θα έπρεπε να κριθεί καταχρηστικούς ο όρος, που προέβλεπε την αποπληρωμή των δανείων σε ελβετικό φράγκο βάση της τρέχουσας συναλλαγματικής ισοτιμίας με το ευρώ. Η Ολομέλεια με μεγάλη πλειοψηφία, κατέληξε πως ο επίμαχος όρος δεν υπόκειται σε έλεγχο καταχρηστικότητας, καθώς δεν είναι δηλωτικός.

Η απόφαση αυτή δεν αποκλείεται να επηρεάσει τη συλλογική προσφυγή που έχουν καταθέσει στον Άρειο Πάγο χιλιάδες δανειολήπτες ελβετικού φράγκου και έχει προσδιοριστεί να συζητηθεί από την Ολομέλεια ‪στις 20 Μαΐου‬. Και σε αυτή την αίτηση ζητείται να κριθεί συνολικά το θέμα της καταχρηστικότητας των όρων των επίμαχων δανειακών συμβάσεων.

Η υπόθεση αφορά σε δανειολήπτρια, η οποία έλαβε το 2007 δάνειο ύψους 243.225 ελβετικών φράγκων (150.000 ευρώ) κατόπιν προτροπής, όπως υποστηρίζει, των υπαλλήλων της τράπεζας, λόγω του χαμηλού επιτοκίου. Ωστόσο, το 2015 μετά τις αλλαγές στην ισοτιμία μεταξύ ευρώ και φράγκου, βρέθηκε να οφείλει 239.041 ευρώ. Στην αίτησή της ζητούσε να κριθεί άκυρος ως καταχρηστικός ο όρος της δανειακής συμβάσεως σε ξένο νόμισμα (ελβετικό φράγκο) με ρήτρα αποπληρωμής είτε στο ξένο νόμισμα είτε σε ευρώ, με βάση την ισοτιμία αυτού προς το ξένο νόμισμα κατά τον χρόνο πληρωμής, και να αναγνωρισθεί, ως μόνη ισχύουσα ρήτρα μετατροπής σε ευρώ του οφειλομένου στο ξένο νόμισμα ποσού, η συναλλαγματική ισοτιμία των δύο νομισμάτων, που ίσχυε κατά τον χρόνο εκταμιεύσεως του ποσού που χορηγήθηκε από την τράπεζα.

Πηγή: fpress.gr